BİR GÜN SENDE ANLARSIN

BİR GÜN SENDE ANLARSIN Bir gün sende anlarsın aslında Her şeyin boş olduğunu inançsız, Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin.... Gün gelir de sesini bir kerecik duymadığın için Vurdum başımı yıllarca soğuk taş duvarlara Büyüdü gitgide incinmişliğim, kırılmışlığım Duyarım ta derinden acısını çaresiz kalmışlığımın Sevmek neymiş bir gün sende anlarsın Ellerimin ne işe yaradığını bir gün anladım Bu güzel dünyaya neden geldiğimi … Niçin yaratıldığımı,neden yaşadığımı, Uzun uzun seyrederdim de aynalarda güzelliğimi Boşuna geçip giden yıllarıma yanarım Dolar gözlerim içim burkulur Sevmek neymiş bir gün sende anlarsın Bir gün anlarsın sevilen dudakların Sevilen gözlerin erişilmezliğini O hiç beklenmeyen saat geldi mi Düşer saçların önüne ama bembeyaz Uzanır gökyüzüne ellerin Sevmek neymiş O gün sen de anlarsın. mb Ama çaresiz, ama yorgun, ama bitkin Zamanı geçmiş günlerin uykusuna dalarsım Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı, Sevmek neymiş bir gün sende anlarsın Bir an zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı Sevmek neymiş birgün sende anlarsın Bir gün anlarsın hayal kurmayı Beklemeyi Ümit etmeyi Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi Lanet edersin yaşadığına Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın Zaman bir çiçek gibi büyür kabrimde kendiliğinden Bir gün seni sevdiğimi anlarsın Öyle biri ol ki hayatımda, gören imrensin benim niye yokki desin.. Öyle bir sev ki beni hic bitmesin..Öyle bir seveyim ki seni baska kimse sevmeye cesarete edemesin... ve Öyle bir biz olalım ki Önümüze Kimse geçemesin MB